„Piwnica pod Fortuną” to unikatowe w skali Europy pomieszczenie zdobione w całości XVII wiecznymi polichromiami o tematyce emblematycznej.
Znajduja sie tu rzadkie przeniesienia grafik z wydanego w 1596 roku przez braci de Bry sztambucha „Emblemata Saecularia” na dekorację ścienną.
Jest to wyjątkowe miejsce można zwiedzać codziennie pod opieką przewodnika, który odkryje przed Państwem sekrety niezwykłej dekoracji i niedawnego odkrycia będących dla niej wzorem przedstawień graficznych.
Budynek między XV a początkiem XVII wieku należał razem z kamienicą przy ulicy Grodzkiej 3 do rodziny Lubomelskich. Właśnie z ich czasów zachowały się liczne przykłady polichromii na ścianach i drewnianych stropach. Pod koniec XVIII wieku gościł w niej przybyły na sesję trybunału król Stanisław August. Burmistrz Makarewicz który zaprosił króla przebudował kamienicę w stylu klasycystycznym i w tym stanie zachowała się ona do dzisiaj. Kolejni własciciele – rodzina Brengerów – przeznaczyła budynek w 1904 roku na cele dobroczynne: połowa kamienicy została przekazana do użytku Towarzystwu Pomocy Ubogim Dziewczętom Żydowskim. Do 1941 roku w kamienicy mieścił się rabinat lubelski. Natomiast po drugiej wojnie światowej kamienicę przejął Skarb Państwa, piętra zostały podzielone na mieszkania, natomiast parter i piwnice przeznaczono na lokale użytkowe (mieściła się tam między innymi Galeria Labirynt, później restauracja). Obecnie kamienicę (oprócz wystawy w podziemiach) zajmują między innymi: Kancelaria Prezydenta, biuro PTTK, Galeria Sceny Plastycznej KUL i naleśnikarnia.
„Piwnica pod Fortuną” podlega pod Lubelską Trasę Podziemną.